در حال حاضر شک ندارم که تمام دولت های کشور از بازی با «پول» زمین خوردند. «پول» یا آن چیزی که امروز به آن «نقدینگی» می گوییم ابزار خطرناکی است که از دولت سازندگی هاشمی تا دولت عدالت احمدی نژاد برای پر کردن صندوق های رای به نفع خود با آن بازی کردند و شکست خوردند. پول مانند غول در شیشه ای ست که به هیچ جناح سیاسی تعهدی ندارد و اگر از شیشه خود بیرون بیاید دیگر نمی توان آن را کنترل کرد.
ماه گذشته ابوالفضل اکرمی، مدیر کل بانک مرکزی مدیر کل اقتصادی بانک مرکزی آمار نقدینگی دولت جدید را منتشر کرد؛ از زمان خشایار شاه تا آخر دولت احمدی نژاد، 479 هزار میلیارد تومان، در 26 ماهه اول دولت روحانی 872 هزار میلیارد تومان!
فکر می کنم ضروری است تا بدانیم چه می شود که دولت ها به قول معروف «پول چاپ می زنند» و این کار با اقتصاد چه می کند؟
