هیچ وقت فکرش را هم نمی کنم که خواهران دو قلوی DGSI و DGSE با سابقه پیچیده فعالیتهای اطلاعاتی و جاسوسی در زمان فتنه 88 در ایران، برای بار دوم در یک سال از داعش رو دست بخورند. البته حملات تروریستی برای همه ملتها دردناک و اسفبار است، اما در بعضی مثالهای تاریخی فرصتهای بی نظیری برای تغییرات اجتماعی و اقتصادی ایجاد کرده اند. حادثه دیشب در نیس فرانسه برای من خیلی شبیه به یازده سپتامبر 2001 بود. اگر برای مردم فرانسه درد و خون داشت، البته برای «راست کیشی اروپایی» نان خواهد آورد ... .
در جستجوی چارچوب سبکی که قرار دارم در ژورنالیزم تخصصی فارسی ایجاد کنم به رمان نویسان افغانستانی رسیدم تا از روی قلم آنها سیاه مشق فارسی دری یاد بگیرم. این جستجو با رمان و ادبیات شروع شد و در میانه راه به کلاس درس اقتصاد توسعه تبدیل شد. برخلاف تمایل ام که اصرار بر نوشته های هفتصد کلمه ای دارم این پست را در 1500 کلمه نوشتم. تنها چیزی که می توانم در مقابل خستگی شما از بلندی آن بگویم نقلی از ویندوز فارسی است؛ «لطفا اندکی صبور باشید ...»
پ.ن: تصویر بالا عکس سجاد سامانی شاعر ایرانی است. با رمان نویسان افغانستانی اشتباه نشود.
پ.ن2: این پست به هیچ وجه به دنبال انتقاد از عزیزان عزیزتر از جان افغانستانی نیست.